Πτυχιακή εργασία 2017




    Το πλέγμα της γλώσσας ή των ανθρώπινων σχέσεων λειτουργικά ορίζει, φράσσει, συγκρατεί, αντιστέκεται στον εκτοπισμό, στην ανεστιότητα, αναλογικά το πεδίο-πλέγμα φτιάχνεται από το ίδιο το υλικό, ως φυσικό αντικείμενο. Η βίδα αφενός ως σημείο και αφετέρου ως δομικό στοιχείο του έργου εκλαμβάνεται ως μονάδα και ταυτόχρονα μέσω της επανάληψης καθίσταται πλέον είδος. Η μονάδα  ως σημείο  και η κατά χιλιάδες επανάληψή της, η συγκεκριμένη θέση, η μεταξύ τους απόσταση, η διαφάνεια και η ροή του υλικού οδηγούν τελικά το θεατή σε μία ομαδοποίηση και απλοποίηση του οπτικού ερεθίσματος. Από τη μία πλευρά, οι βίδες στην υπηρεσία της εμμένειας και από την άλλη η «ελεύθερη» κίνησή τους μέσα στο πλέγμα, δημιουργούν μία αντίφαση στα όρια του προβλεπτού.
Η απουσία οπτικής αναφοράς οδηγεί το θεατή να συμπληρώσει το έργο με τη δική του απορία, ερμηνεία και αίσθηση που αποκομίζει





                             
                       "Aschenputtel" 2017,15 Χ 15 Χ 200 εκ. διάτριτη λαμαρίνα,βίδες, κελύφη αυγών










Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μόσα Ντρίτσα στην αγκαλιά του μύθου- Χαρακτικά

Εικόνα
 "Μόσα Ντρίτσα στην αγκαλιά του μύθου" Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Ιερισσού ¨Ο Κλειγένης" καλεί τους αναγνώστες σε ένα μεγάλο ταξίδι στο χρόνο..... εκδόσεις Ανάτυπο Χαρακτικά εικονογράφηση Ζηκίδου Ιωάννα Το παραμύθι του Αγίου Νικολάου Η κόρη της κρούνας και ο πειρατής Η Μαρούδα και οι καλλικάντζαροι Η αρκούδα Η Παρδάλω και ο ψαράς Η Πιπιλομαρούδα Ιερισσός Μία μικρή ιστορία Ο Άγιος Αθανάσιος και τα διαβολάκια Ο αγαθός νέος Ο Δράκος Ο μαγικός μύλος Ο ξυλοκόπος και το πριόνι Οι τρεις Ιεράρχες Παρακυρίδις είμιστι Τα χρυσά πορτοκάλια Το ελάφι του Προφήτη Ηλία Ο Τρυποκαρίτης
Διαβάστε περισσότερα

"Η Θράκη από το χθες... στο σήμερα και το αύριο"

Εικόνα
    Τα έργα της Ιωάννας Ζηκίδου δημιουργήθηκαν για την έκθεση «Η Θράκη από το   χθες… στο σήμερα και το αύριο» στα πλαίσια του 9ου Πανθρακικού Ανταμώματος, που διοργανώνει η Π.Ο.Θ.Σ. και ο Σύλλογος Εβριτών Ν. Δράμας «Ο Έβρος».      Στην έκθεση χρησιμοποιούνται οικεία αντικείμενα, τα κόσκινα, με ένα ανοίκειο τρόπο, με ένα τρόπο που ακυρώνει το λόγο για τον οποίο κατασκευάστηκαν αρχικά, αναγκάζοντας το θεατή να νοηματοδοτήσει εκ νέου την εικόνα του νέου αντικειμένου. Τα προϊόντα της περιοχής, όπως το βαμβάκι, τα αυγά και οι κλωστές συνυπάρχουν αιφνιδιαστικά και συχνά με βίαιο τρόπο, με τις βίδες, ένα βιομηχανικό προϊόν, σχολιάζοντας την αντίθεση του φυσικού και του βιομηχανικού τρόπου ζωής μέσα από αυτά.     Στη δουλειά της το πλέγμα-πεδίο  υπάρχει με πολλές μορφές. Η ψηφιακά επεξεργασμένη εκτύπωση με τις ποδιές δημιουργεί ένα πλέγμα εικόνων που αφενός προσλαμβάνονται από το θεατή ως πεδίο, αφετέρου τον αναγκάζει να πλησιάσει για να αντιληφθεί τις μονάδες- στοιχεία του πλέγ
Διαβάστε περισσότερα